วันอังคารที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

ส่องนกชายเลน ณ โคกขาม


โคกขาม 

          "แหล่งดูนกชายเลนโคกขาม" ไม่ใช่ชื่อที่คุ้นหูนักท่องเที่ยวทั่วไปมากนัก แต่สำหรับนักดูนกระดับจริงจังแล้วจะรู้จักกันดี ในอดีตนั้นอาจจะต้องใช้ความพยายามสักหน่อย หากจะเดินทางมาเฝ้าดูนกที่นี่ เพราะถนนหนทางยังไม่สะดวกสักเท่าไหร่

          ผู้ คนในพื้นที่นี้มีการทำนาเกลือกันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน ชนิดที่คนไม่เคยมาก็อาจจะตื่นตา ว่ามีเมืองผลิตเกลือขนาดใหญ่ซ่อนอยู่ในนี้ด้วย ซึ่งในการทำนาเกลือนั้นก็จะต้องมีการนำน้ำทะเลมาใช้ในการผลิต โดยต้องถ่ายเทลงในผืนนาเกลือตื้นเขินกว้างใหญ่ และแน่นอนว่าในน้ำทะเลเหล่านั้น ก็มีสารพัดอาหารของบรรดานกมีปีก ที่จะร่อนลงมาเดินท่องน้ำหาเลี้ยงปากท้อง ในสไตล์บุฟเฟต์คอกเทลล์ ส่งผลให้พื้นที่แห่งนี้ เป็นสถานที่ชุมนุมของเหล่านกที่ถูกจัดให้เป็น "นกชายเลน" ไปโดยปริยาย

          เมื่อมีปริมาณนกชายเลนเป็นจำนวนมาก ชาวบ้านที่นี่จึงได้จัดตั้ง "ชมรมอนุรักษ์นกชายเลน" ขึ้นมาเพื่อช่วยปกป้องดูแลนกเหล่านั้น ไม่ให้ถูกเบียดเบียน เพราะเชื่อว่าหากหนึ่งในสภาพแวดล้อมอย่างนกถูกทำลาย ชาวนาเกลือทั้งหลายก็ต้องมีส่วนร่วมเดือดร้อนด้วยเป็นแน่แท้ ซึ่งในกิจการนี้ก็ได้รับความร่วมมือจากทางการจัดพื้นที่ เพื่อทำโครงการวิจัยและฟื้นฟูสภาพป่าชายเลนขึ้น ที่ริมทะเลภายใต้ชื่อ "ศูนย์อนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลชายฝั่ง"


        โดย การปักท่อนไม้ไผ่นับหมื่นนับแสนลงในบริเวณผืนโคลนริมทะเล เพื่อทำเป็นกำแพงชะลอแรงปะทะของคลื่น ซึ่งสร้างความเสียหายให้กับป่าชายเลนเป็นอย่างมาก และในขณะเดียวกัน ก็ทำการปลูกพืชป่าชายเลนอย่างโกงกางและแสมขึ้นทดแทน ราวกับรู้ว่าได้รับการปกป้อง บรรดา นกชายเลนหลากหลายสายพันธุ์ จึงพากันมาสร้างครอบครัวขึ้นในบริเวณนี้ อีกทั้งนกอพยพในช่วงท้ายปี ที่หนีหนาวลงมาจากส่วนบนของโลก ก็พากันแลนดิ้งลงจอดกันที่นี่ปีละไม่น้อย ทำให้พื้นที่บริเวณนี้เต็มไปด้วยนกชายเลนนานาชนิด จนนับกันไม่หวาดไม่ไหว

          และที่น่าตื่นเต้นยินดีก็คือ "นกชายเลนปากช้อน" ซึ่งมีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู (แต่หาเอ็นดูได้ยากสักหน่อยเพราะว่ากันว่าเหลือน้อยเต็มที) ก็มีรายงานยืนยันการพบเห็นที่โคกขามแห่งนี้อยู่ประปราย บางทีก็เจอสองสามตัว โชคดีหน่อยก็อาจจะได้เจอฝูงย่อม ๆ เดินเอาปากจุ่มน้ำคอยดักช้อนอาหารใส่ท้อง ถ้าอยากเห็นก็ต้องลองมาลุ้นช่วงปลายปีย่างเข้าฤดูหนาวนู่นแหละจึง (อาจ) จะได้เจอกัน

          ที่น่าตื่นเต้นอีกอย่างหนึ่งก็คือ มีรายงานการพบเห็น "โลมาอิรวดีมา" เพ่นพ่านอยู่ในน้ำตื้นบริเวณนี้บ่อย ๆ จนกระทั่งได้สมญานามว่า "ไอ้ตัวโดด" เพราะบางครั้งมันก็โดดขึ้นเหนือผิวน้ำ เหมือนกับที่เราเห็นในทีวีนั่นเลยเชียว           


            ข่าวคราวของร้านรวงประเภทซีฟู๊ด และที่พักค้างคืนริมป่าชายเลนในบริเวณนี้ ก็เริ่มมีมากขึ้นทีละน้อย เราจึงได้เห็นร้านอาหารประเภทนั้นอยู่บ้างแม้ว่าจะดูเงียบ ๆ แต่ก็คงจะเป็นสัญญาณเริ่มต้นว่า ในอนาคตอันใกล้ก็น่าจะมีการพัฒนาพื้นที่บริเวณนี้ ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวชายฝั่งแห่งใหม่ใกล้กรุง           

          ถ้า เป้าหมายหลักคือ "นก" ละก็ อย่าลืมว่าหน้าหนาวเท่านั้นจึงจะคึกคัก ฤดูอื่น ๆ ก็มีบ้างแต่ไม่มากมายเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเป็นนกประเภทประจำถิ่นอย่าง กาน้ำ ปากห่าง กระยาง เป็ดผี ตีนเทียน ฯลฯ วันไหนแดดดี นกเหล่านี้ก็จะออกมาร่อนโชว์ศักยภาพให้ชม ต่อเมื่อฤดูหนาวมาเยือน ที่แห่งนี้ก็แทบจะเป็นตลาดนัดของนกชายเลนไปเลยทีเดียว           

          ต้องคอยติดตามดูพัฒนาการของ "โคกขาม" กันต่อไป แบกกล้องมาส่องนกแล้วฝากท้องที่ร้านซีฟู๊ดริมทะเลแถวนั้น เผลอ ๆ นอนเล่นดูดาวบนราวป่าชายเลนสักหนึ่งคืน มันก็คงจะดีอยู่ไม่น้อย ใครเล่าจะรู้? คู่แข่งของบางปูแห่งใหม่อาจจะกำลังตั้งไข่อยู่ที่นี่ก็เป็นได้...ตั้งไข่ อยู่บน "นาเกลือ" ซะด้วย!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น